Wosk Sojowy

#Notatki z labo

Wosk sojowy ma postać większych płatków o jasnym kolorze, lekko wpadający w żółty/ kość słoniową. Wygodnie i szybko się go rozpuszcza. Po rozpuszczeniu i zastygnięciu ma jedwabistą, miękką postać. Nie jest tak twardy jak wosk pszczeli.

Idealny wosk sojowy do domowej świecy...

Wosk sojowy jest doskonałą bazą do domowej świecy. Dlaczego?

• Spala się w niższej w temperaturze niż tradycyjny wosk. Dzięki temu jest idealnym składnikiem świeczki do masażu - jest ciepły a nie wrzący;) 
  
  

• Wosk spala się też dłużej, więc jeśli przygotujesz świeczkę zapachową z naturalnymi olejkami eterycznymi, będzie Ci dłużej służyć.
  
  

• Jest doskonałym nośnikiem zapachów. Możesz przygotować własną mieszankę olejków eterycznych i dodać ją do swojej świeczki. Wosk sojowy oddaje zapachy już przy stężeniu 6% olejków eterycznych.
  
  

• Wosk sojowy calaya jest całkowicie biodegradowalny. 
  
  

• Został wykonany z niemodyfikowanej genetycznie nasion soi.
  
  

Jak zrobić świecę z wosku sojowego – krok po kroku

Wykonanie świecy sojowej to nic trudnego – szybko nabierzesz wprawy. Oto, jak zrobić świecę do masażu lub świecę zapachową do pokoju:

1. Rozpuść odpowiednią ilość wosku w kąpieli wodnej – kiedy znikną wszystkie grudki, odłóż naczynie do przestygnięcia.

2. Wymieszaj wosk z wybranymi olejkami eterycznymi, gdy wosk osiągnie temperaturę 10-15 stopni wyższą od temperatury topnienia, czyli około 62 stopni. Jeśli przygotowujesz świecę do masażu, dodaj oleje i masła roślinne do wosku w temperaturze 60 stopni. Mieszaj długo i dokładnie, aby składniki dobrze się połączyły.

3. Do dna słoiczka przymocuj knot. Za pierwszym razem możesz potrzebować więcej czasu – wtedy warto to zrobić przed rozpuszczeniem wosku.

4. Kiedy wosk zacznie się robić gęsty, wlej mieszankę do słoiczka z knotem i pozostaw do całkowitego wystudzenia. Gdy świeca zastygnie, przytnij knot do długości 0,5 cm.

5. Odczekaj 12 godzin, zanim po raz pierwszy zapalisz świecę.

Zawsze pal świecę przynajmniej do momentu, aż wosk rozpuści się na całej powierzchni – w ten sposób masz pewność, że będzie się zużywał równomiernie, a płomień nie będzie przygasał. Czas palenia w przypadku świecy o objętości 120 ml powinien wynosić poniżej 2 godzin, aby nie doszło do uszkodzenia knota.

Świeca do masażu z wosku sojowego może składać się mniej więcej w połowie z wosku, a w drugiej połowie z maseł i olejów. Przykładowe proporcje to: 40 g wosku, 35 g masła i 25 g płynnego oleju. Jak z niej korzystać? Zapal gotową świecę i poczekaj 10-15 minut, aż wosk stanie się płynny i przyjemnie ciepły. Nalewaj go porcjami na dłonie i wykonuj relaksujący masaż.

Przydatne porady - domowe świece:

Wosk topi się w temperaturze 52 stopni.  Nie przegrzewaj go powyżej 90 st.C, ponieważ świeczka może pękać i nie zastygnąć w estetyczny kształt.

Jeżeli przygotowujesz świeczkę do masażu, dodaj receptury oleje i masła roślinne, aby masaż dodatkowo odżywił i nawilżył skórę. Oleje i masła po rozpuszczeniu wlej kiedy wosk będzie miał ok. 60°C, tak by masła i oleje zachowały swoje właściwości. 

Podczas dodawania olejków eterycznych do świeczki do masażu pamiętaj, aby ich ilość nie przekroczyła 5%.

Po wykonaniu świeczki odstaw ją na 12 h, aby “odpoczęła". Dopiero wtedy zapal knot.

Wosk sojowy - składnik domowych kosmetyków

Wosk sojowy calaya doskonale sprawdzi się w domowych recepturach kosmetycznych - balsamów do ciała, czy pomadek do ust. Po rozpuszczeniu i zastygnięciu ma miękką konsystencję i dobrze się go rozprowadza. Jest także wegański, więc to doskonała alternatywa dla wosku pszczelego.

Sam wosk sojowy posiada odżywcze i ochronne właściwości dla skóry. 

Olej sojowy zawiera aż 80% nienasyconych kwasów tłuszczowych, w tym 44-62% kwasu linolowego (LA), 4-11% kwasu linolenowego (ALA) i 19-30% kwasu oleinowego oraz kwasy nasycone: palmitynowy i stearynowy.*

Ziarna soi to także bogate źródło flawonoidów, lecytyny, fitosteroli i tokoferoli.

Wosk sojowy calaya (C3) pochodzi z USA.

E.Lamer-Zarawska, B.Kowal-Gierczak,J.Niedworok, Fitoterapia i leki roślinne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007,2012, s.53-54